Historia szpitala

Szpital powstał w Mrągowie (Kreiskrankenhaus) w 1906 roku.

Szpital powstał w Mrągowie   (Kreiskrankenhaus) w 1906 roku.
Mieścił się wówczas w dwupiętrowym budynku, wzniesionym w latach 1860–1870 i miał 25 pomieszczeń dla około 60 chorych. Pacjentów dzielono na trzy klasy zależnie od ich stanu majątkowego. Od tego jakimi środkami materialnymi dysponował chory, taką też otrzymał pomoc i opiekę. Jak na owe czasy urządzenie szpitala było całkiem nowoczesne. Na parterze znajdowała się sala operacyjna oświetlana elektrycznością (miasto korzystało z oświetlenia gazowego), a ponadto sterylizatornia i gabinet rentgenowski. W piwnicy były pomieszczenia gospodarcze: kuchnia, magazyny, pralnia, dwie cele dla umysłowo chorych. Piętra budynku przeznaczone były na oddziały szpitalne. Do arsenału metod leczniczych należały kąpiele parowe, kąpiele w ciepłym powietrzu, leżakowanie itp. Charakterem swoich usług placówka przypominała bardziej sanatorium niż szpital. W pobliżu budynku znajdowała się izba dla zakaźnie chorych na 10 łóżek oraz kostnica. Pieczę nad chorymi sprawował jedyny lekarz-chirurg. Zakaźnie chorymi opiekował się lekarz powiatowy. Lekarze mięli do pomocy pięć sióstr zakonnych ze zgromadzenia sióstr miłosierdzia z Królewca.W roku 1937 szpital powiatowy rozbudował się i powiększył swój stan do 120 łóżek. Pracowało w nim trzech lekarzy oraz lekarz – stażysta, ale zakres stosowanych zabiegów był nadal wąski. Oprócz nieskomplikowanych interwencji chirurgicznych terapia szpitala ograniczała się głównie do kąpieli, masaży, gimnastyki i leżakowania.Po zakończeniu drugiej wojny światowej i przejęciu miasta przez administrację polską dla mrągowskiej służby zdrowia nadszedł okres niezwykle ciężkich prób i wytężonej pracy. Zrujnowane w 30% miasto, zniszczone urządzenia komunalne, brak żywności i środków transportu, całkowity brak lekarzy i personelu medycznego – wszystko to sprzyjało szerzeniu się wśród miejscowej i napływowej ludności groźnych chorób zakaźnych:  durów brzusznego i plamistego, czerwonki, chorób wenerycznych i świerzbu, a ponadto błonicy, jaglicy i malarii.W sierpniu 1945 roku przystąpiono do uruchomienia szpitala i przystąpiono do akcji szczepień przeciwdurowych. Kierownikiem zorganizowanego szpitala był Mazur – homeopata, a opiekę nad chorymi sprawowały siostry zakonne (Niemki), oraz niemiecka lekarka – dentystka. Była to jedyna w powiecie placówka lecznicza, której pacjentami byli przede wszystkim chorzy zakaźni.Dopiero  w październiku 1945 roku szpital powiatowy przeszedł w ręce polskie. Kierownictwo nim objęli Polacy, a opiekę nad chorymi sprawowały polskie pielęgniarki. Liczba łóżek wynosiła w tym czasie 60, z tego dla chorych zakaźnych przeznaczono wówczas 35 łóżek, dla chorych na inne dolegliwości 25. W szpitalu było wówczas 55 pacjentów. Kierownictwo placówki domagało się jak najszybszego doprowadzenia światła elektrycznego oraz dostarczenia różnych specyfików, między innymi 10 kg celsztofu, aspiryny, maści przeciwświerzbowej i innych niezbędnych środków leczniczych.Rok 1946 zwiększa się liczba łóżek w szpitalu, było ich teraz 113. Oddział chirurgiczny liczył 40 łóżek, wewnętrzny 32, zakaźny 22, położniczy 13 i ginekologiczny 6 łóżek. Mrągowo doczekało się też polskich lekarzy.Lata pięćdziesiąte szybszy rozwój szpitala, a przede wszystkim zwiększenie liczby łóżek do 208. W oddziale chirurgicznym było 47 łóżek, w wewnętrznym 36, w zakaźnym 25, w położniczym 22, w ginekologicznym 20, w noworodkowym 28 i dziecięcym 30.Szpital posiadał pracownię rentgenowską i analityczną, aptekę i punkt krwiodawstwa. Dzięki stałym konsultacją lekarski sprawował on nadzór fachowy nad placówkami lecznictwa otwartego, szczególnie nad placówkami lecznictwa wiejskiego.  W roku 1959 powstał w szpitalu oddział płucny na 25 łóżek. Średnio w ciągu roku ponad 5.000 pacjentów otrzymywało w szpitalu pomoc lekarską: oddział chirurgiczny wykonywał 600 dużych zabiegów rocznie.KreiskrankenhausW latach 70 – tych zgodnie z wytycznymi resortu Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej podjęte zostały działania w kierunku reorganizacji. Projekt integracji miał na celu ściślejsze powiązania lecznictwa otwartego z zamkniętym i powołanie do życia Zespołu Opieki Zdrowotnej (1972 rok). Wybudowano hotel dla pracowników oraz dwupiętrowy budynek, w którym usytuowane zostały: oddział laryngologiczny, Punkt Krwiodawstwa oraz administracja Zespołu Opieki Zdrowotnej. Pod koniec 1972 roku szpital powiatowy posiadał osiem oddziałów następujących specjalności lekarskich: chirurgicznej, wewnętrznej, ginekologicznej, położniczej, noworodkowej, dziecięcej i płucnej. Kadrę szpitala stanowił ośmiu lekarzy na pełnych etatach, dwunastu lekarzy zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin oraz czterech lekarzy odbywających staże kliniczne. W szpitalu było również trzech pracowników w wyższym wykształceniem, mgr biologii, farmacji i wychowania fizycznego.

Personel średni składał się z 65 osób, a mianowicie 32 pielęgniarek dyplomowanych, 17 asystentek pielęgniarstwa, 10 położnych, trzech laborantek analitycznych oraz dwu rentgenowskich. W skład personelu średniego wchodziła również pielęgniarka zajmująca się dietetyką. Personel niższy placówki liczył 42 osoby.

Blok operacyjny oddziału chirurgicznego miał dwie sale Wyposażone w nowoczesną aparaturę do narkozy oraz trzy autoklawy. Nowoczesny sprzętem dysponowały również pracownie: analityczna, bakteriologiczna i rentgenowska. Ważną rolę w szpitalu spełniały również apteka i punkt krwiodawstwa. Tak zorganizowana placówka niosła kwalifikowaną pomoc lekarską wszystkim mieszkańcom powiatu, bez względu na ich status społeczny czy też majątkowy.

W roku 1972 rozpoczęto rozbudowę pięter nad oddziałem zakaźnym szpitala (z przeznaczeniem na oddział rehabilitacyjny).

Działalność Szpitala Powiatowego w Mrągowie w roku 1972

  Średni czas pobytu chorego Chorzy na 1 łóżko w ciągu roku  % śmiertelności  Liczba łóżek na 1 lekarza  Liczba łóżek na 1 pielęgniarkę
Województwo  12,4  23,2  1,67  9,3  3,7
 Mrągowo  12,4  23,3  2,02  8,1  3,7
W latach 1981 – 1993 dokonano wielu zmian mających na celu poprawę bazy lokalowej szpitala jak również efektywniejsze wykorzystanie istniejących placówek terenowych. Oddano do użytku blok żywieniowy, centralną sterylizatornię, rozbudowano pralnię i kotłownię. Uruchomiono Przychodnię Rejonową Nr 2 przy ul. Grunwaldzkiej. W 1998 roku zarządzeniem Wojewody Olsztyńskiego Zespół Opieki Zdrowotnej został przekształcony w Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej a w 1999 roku uchwałą Rady Powiatu zmienił nazwę na Szpital Powiatowy im. Michała Kajki w Mrągowie.

Uprzejmie informujemy, iż z dniem 09 grudnia 2013 roku Szpital Powiatowy im. Michała Kajki w Mrągowie zgodnie z Uchwałą Nr 183/1245/2013 Zarządu Powiatu w Mrągowie z dnia 22.11.2013r. został przekształcony w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która działa pod nazwą : „Szpital Mrągowski im. Michała Kajki  spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”.

Zgodnie z Ustawą o działalności leczniczej  Szpital Mrągowski im. Michała Kajki  Sp. z. o. o. z dniem przekształcenia tj. z dniem 09 grudnia 2013 roku wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki, których podmiotem był Szpital Powiatowy im. Michała Kajki w Mrągowie. Zgodnie z Uchwałą Nr 181/1242/2013 Zarządu Powiatu Mrągowskiego z dnia 19.11.2013r. na Prezesa Zarządu Szpitala Mrągowskiego im. Michała Kajki Sp. z o.o. w Mrągowie powołano Panią Brygidę Schlueter – Górską, która pełniła tę funkcję do dnia 27.06.2024r.

Z dniem 26.07.2024r.  na Prezesa Zarządu Szpitala Mrągowskiego sp. z o.o. powołano Pana Piotra Jakubczyk.

Szpital Mrągowski im. Michała Kajki Sp. z. o. o. działa w oparciu o podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia i zapewnia osobom korzystającym ze świadczeń zdrowotnych wszelką pomoc i właściwe leczenie.